Δυστυχώς ο Έκι θα αποτελέσει παρελθόν. Κρίμα, πολύ κρίμα, ήταν ένας παικτης με σπάνια πάσα, πολύ καλή αντίληψη του χώρου, έξοχο μακρινό και κοντινό πλασέ και καρδιά. Δέθηκε με την ομάδα και το έδειξε. Πολύ δύσκολα θα ξαναδούμε στον ΠΑΟ έναν τόσο χαρισματικό παίκτη με την νοοτροπία όχι μισθοφόρου.
Σημείωση: Το άρθρο που ακολουθεί είναι του evil από την στήλη "Με το Τριφύλλι στην Καρδιά" στην σελίδα των GWF. Αναπαράγω γιατί δεν μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο...
Καταρχήν ο κόσμος ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΥΕΙ ΤΟΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΟ. ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ; Όπως πάντα κόντρα σε όλους, θα πούμε ένα πράγμα. Ο Γκονζάλες πρέπει όχι απλώς να παραμείνει στον ΠΑΟ αλλά να τελειώσει την καριέρα του στην ομάδα μας και ακολούθως να αναλάβει Γενικός Αρχηγός. Να πούμε λίγο την ιστορία;
Το 2003, μετά τον γνωστό αγώνα φτιάχτηκε μια καινούργια ομάδα. Μια ομάδα που με βαρύ φορτίο στις πλάτες της ξεκίνησε ένα πρωτάθλημα στο οποίο δεν την υπολόγιζε κανένας. Η ομάδα αυτή κατόρθωσε να είναι μέσα στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος το χειμώνα αλλά ήταν πασιφανές ότι δεν θα άντεχε. Η έλλειψη ποιοτικού παίκτη στα χαφ (το ανέκδοτο Λουτσιάν Σανμαρτεάν είχε ήδη ολοκληρωθεί – ευτυχώς και με ένα γκολ τίτλου στη Ν. Σμύρνη) ήταν εμφανέστατη, ενώ με δυσκολία η μπάλα έφτανε στην αντίπαλη περιοχή. Τότε είχαμε δώσει ΜΑΧΗ μέσα από το site (και με ελάχιστους μετρημένους στα δάχτυλα δημοσιογράφους) για την ανάγκη μεταγραφής ποιοτικού αργεντινού παίκτη στο κέντρο γιατί η αδυναμία δημιουργίας φάσεων ήταν πια (άλλη μια) γάγγραινα που αργά ή γρήγορα θα μας στερούσε βαθμούς στην πορεία προς τον τίτλο.
ΕΥΤΥΧΩΣ, ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΣΕ ΤΙΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΣΧΕΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ DERBY ο οποίος προσπαθούσε να πείσει (και ουσιαστικά να δικαιολογήσει τη διοίκηση που δεν θα έκανε μεταγραφή) ότι το μοντέρνο ποδόσφαιρο δε χρειάζεται «δεκάρια» και να δούμε όλες τις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης τι ωραία τα καταφέρνουν με τα δύο αμυντικά χαφ (όντως κανα δύο ομάδες έτσι έπαιζαν, ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΟΜΩΣ ΕΙΧΑΝ ΕΝΑΝ ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΜΕΣΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΚΑΒΑΤΖΑ...) ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΡΟ ΑΚΟΜΑ ΜΑΛΑΚΙΕΣ που ούτε τα μικρά παιδιά δε λένε (για την ιστορία, ο Έκι αγαπήθηκε από τον αυλόγυρο όταν υπερασπίστηκε τη διοίκηση στην αλήστου μνήμης συνέντευξη Μαλεζάνι). ΕΥΤΥΧΩΣ η διοίκηση τότε έκανε την αιφνιδιαστική κίνηση και πήρε την παιχτούρα ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΝΤΑΜΠΛ, τη μοναδική χαρά μας εδώ και δώδεκα χρόνια.
Από εκεί και πέρα ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ τίγκα στους δημοσίους υπαλλήλους και τη νοοτροπία του δευτερότριτου λογικό είναι ένας ποδοσφαιριστής σαν τον ΕΚΙ όταν κατάλαβε πρόσωπα και πράγματα να αρχίσει τους τσαμπουκάδες ΜΕ ΟΛΟΥΣ. Ακόμα και με τους οπαδούς ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ. Τότε φυσικά κάποιοι μάγκες του εξήγησαν ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ. Ο Αργεντινός κατάλαβε κι από τότε ΕΓΙΝΕ ΑΚΟΜΑ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΟΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ πλην του κόσμου. Στην ουσία ο ΕΚΙ ήταν ο μόνος που ΓΝΩΡΙΖΕ ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ.
Να μην πολυλογούμε. Ακόμα και το επεισόδιο με τον Σωτηράκη, αν κάποιος μπορεί να το δει με ψυχρή ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ λογική θα το πιστώσει στα υπέρ του. «Μα είναι 17 χρονών...» του είπαν. «ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ...» απάντησε ο ΘΕΟΣ. Πείτε ποιός άλλος παίκτης όλα αυτά τα χρόνια έχει κάνει παρόμοια δήλωση. ΠΟΙΟΣ; Κανένας... Πώς διάολο να μην τα χώσει στον Πεσέϊρο; ΠΩΣ ΔΙΑΟΛΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΝΑΠΟΔΕΣ;
Βεβαίως και η πειθαρχία παίζει σημαντικό ρόλο σε μια ομάδα. Και σε μια πειθαρχειμένη ομάδα θα τον κρίναμε διαφορετικά. Αλλά για ποιά πειθαρχία μιλάμε στον ΠΑΟ της τελευταίας 12ετίας; ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ; Με εξαίρεση τον Κυράστα και κατά περιόδους τον Μαρκαριάν Η ΟΜΑΔΑ ΗΤΑΝ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ και ο καθένας έκανε ό,τι γούσταρε. ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΧΩΝΕΙ Ο ΓΚΟΝΖΑΛΕΣ; Κανονικά θα έπρεπε να έχει μοιράσει ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΠΟΥΚΕΤΑ.
Μήπως τώρα που Η ΥΓΕΙΑ ΕΠΙΣΤΕΦΕΙ στο ποδοσφαιρικό τμήμα, ο αργεντινός είναι υπεραπαραίτητος ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ; ΔΕ ΡΩΤΑΜΕ, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΚΙ ΓΚΟΝΖΑΛΕΣ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΚΑΙ ΌΧΙ να είναι αναγκασμένος να μοιράζει φάπες στον παναθηναϊκούλη των χειροκροτητών του Μίτου του Μάριτς και του Ζουτάουτας...
ΕΚΙ, ΨΥΧΑΡΑ ΣΚΑΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΠΟΥΚΕΤΑ ΚΑΙ ΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΤΡΙΦΥΛΛΑΡΑ!
Καταρχήν ο κόσμος ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΥΕΙ ΤΟΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΟ. ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ; Όπως πάντα κόντρα σε όλους, θα πούμε ένα πράγμα. Ο Γκονζάλες πρέπει όχι απλώς να παραμείνει στον ΠΑΟ αλλά να τελειώσει την καριέρα του στην ομάδα μας και ακολούθως να αναλάβει Γενικός Αρχηγός. Να πούμε λίγο την ιστορία;
Το 2003, μετά τον γνωστό αγώνα φτιάχτηκε μια καινούργια ομάδα. Μια ομάδα που με βαρύ φορτίο στις πλάτες της ξεκίνησε ένα πρωτάθλημα στο οποίο δεν την υπολόγιζε κανένας. Η ομάδα αυτή κατόρθωσε να είναι μέσα στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος το χειμώνα αλλά ήταν πασιφανές ότι δεν θα άντεχε. Η έλλειψη ποιοτικού παίκτη στα χαφ (το ανέκδοτο Λουτσιάν Σανμαρτεάν είχε ήδη ολοκληρωθεί – ευτυχώς και με ένα γκολ τίτλου στη Ν. Σμύρνη) ήταν εμφανέστατη, ενώ με δυσκολία η μπάλα έφτανε στην αντίπαλη περιοχή. Τότε είχαμε δώσει ΜΑΧΗ μέσα από το site (και με ελάχιστους μετρημένους στα δάχτυλα δημοσιογράφους) για την ανάγκη μεταγραφής ποιοτικού αργεντινού παίκτη στο κέντρο γιατί η αδυναμία δημιουργίας φάσεων ήταν πια (άλλη μια) γάγγραινα που αργά ή γρήγορα θα μας στερούσε βαθμούς στην πορεία προς τον τίτλο.
ΕΥΤΥΧΩΣ, ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΣΕ ΤΙΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΣΧΕΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ DERBY ο οποίος προσπαθούσε να πείσει (και ουσιαστικά να δικαιολογήσει τη διοίκηση που δεν θα έκανε μεταγραφή) ότι το μοντέρνο ποδόσφαιρο δε χρειάζεται «δεκάρια» και να δούμε όλες τις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης τι ωραία τα καταφέρνουν με τα δύο αμυντικά χαφ (όντως κανα δύο ομάδες έτσι έπαιζαν, ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΟΜΩΣ ΕΙΧΑΝ ΕΝΑΝ ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΜΕΣΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΚΑΒΑΤΖΑ...) ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΡΟ ΑΚΟΜΑ ΜΑΛΑΚΙΕΣ που ούτε τα μικρά παιδιά δε λένε (για την ιστορία, ο Έκι αγαπήθηκε από τον αυλόγυρο όταν υπερασπίστηκε τη διοίκηση στην αλήστου μνήμης συνέντευξη Μαλεζάνι). ΕΥΤΥΧΩΣ η διοίκηση τότε έκανε την αιφνιδιαστική κίνηση και πήρε την παιχτούρα ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΝΤΑΜΠΛ, τη μοναδική χαρά μας εδώ και δώδεκα χρόνια.
Από εκεί και πέρα ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ τίγκα στους δημοσίους υπαλλήλους και τη νοοτροπία του δευτερότριτου λογικό είναι ένας ποδοσφαιριστής σαν τον ΕΚΙ όταν κατάλαβε πρόσωπα και πράγματα να αρχίσει τους τσαμπουκάδες ΜΕ ΟΛΟΥΣ. Ακόμα και με τους οπαδούς ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ. Τότε φυσικά κάποιοι μάγκες του εξήγησαν ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ. Ο Αργεντινός κατάλαβε κι από τότε ΕΓΙΝΕ ΑΚΟΜΑ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΟΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ πλην του κόσμου. Στην ουσία ο ΕΚΙ ήταν ο μόνος που ΓΝΩΡΙΖΕ ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ.
Να μην πολυλογούμε. Ακόμα και το επεισόδιο με τον Σωτηράκη, αν κάποιος μπορεί να το δει με ψυχρή ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ λογική θα το πιστώσει στα υπέρ του. «Μα είναι 17 χρονών...» του είπαν. «ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ...» απάντησε ο ΘΕΟΣ. Πείτε ποιός άλλος παίκτης όλα αυτά τα χρόνια έχει κάνει παρόμοια δήλωση. ΠΟΙΟΣ; Κανένας... Πώς διάολο να μην τα χώσει στον Πεσέϊρο; ΠΩΣ ΔΙΑΟΛΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΝΑΠΟΔΕΣ;
Βεβαίως και η πειθαρχία παίζει σημαντικό ρόλο σε μια ομάδα. Και σε μια πειθαρχειμένη ομάδα θα τον κρίναμε διαφορετικά. Αλλά για ποιά πειθαρχία μιλάμε στον ΠΑΟ της τελευταίας 12ετίας; ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ; Με εξαίρεση τον Κυράστα και κατά περιόδους τον Μαρκαριάν Η ΟΜΑΔΑ ΗΤΑΝ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ και ο καθένας έκανε ό,τι γούσταρε. ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΧΩΝΕΙ Ο ΓΚΟΝΖΑΛΕΣ; Κανονικά θα έπρεπε να έχει μοιράσει ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΠΟΥΚΕΤΑ.
Μήπως τώρα που Η ΥΓΕΙΑ ΕΠΙΣΤΕΦΕΙ στο ποδοσφαιρικό τμήμα, ο αργεντινός είναι υπεραπαραίτητος ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ; ΔΕ ΡΩΤΑΜΕ, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΚΙ ΓΚΟΝΖΑΛΕΣ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΚΑΙ ΌΧΙ να είναι αναγκασμένος να μοιράζει φάπες στον παναθηναϊκούλη των χειροκροτητών του Μίτου του Μάριτς και του Ζουτάουτας...
ΕΚΙ, ΨΥΧΑΡΑ ΣΚΑΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΠΟΥΚΕΤΑ ΚΑΙ ΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΤΡΙΦΥΛΛΑΡΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου