Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008

Απεργούμε!

Απεργείστε, δεν είναι αστείο. Δεν απεργούμε για να μην πάμε στην δουλειά... Απεργούμε μπάς και καταφέρουμε να μην πεθάνουμε στο γραφείο. Απεργούμε μπας και καταφέρουμε να πάμε στην δουλειά και όχι στην δουλεία. Αφήστε αυτά τα ηλίθια "ε, και τι θα γίνει;", αν δεν γίνει τίποτα είναι επειδή ακριβώς ρωτάς αντί να κάνεις κάτι. Καλύτερα να πέσεις μαχώμενος, παρά να παραδοθείς... Τουλάχιστον θα ξέρεις ότι προσπάθησες. Όλοι εσείς που δεν απεργείτε, είναι σαν να δίνετε λευκή κόλλα σε εξετάσεις... Δεν λέω, πλάκα είχε να το κάνεις αυτό αν πέρναγες από το μέσω όρο -στα θρησκευτικά ας πούμε-, αλλά εδώ ο μέσος όρος έχει βγεί μεγάλε και δεν περνάς...Πάντως με το να μην σας αγγίζει το θέμα αποδέχεστε ότι οι περισσότεροι της γενιάς μου, σπουδάσατε και παρ' όλα αυτά θα δουλεύετε μέχρι να πεθάνετε. Εκτός αν είστε σίγουροι ότι θα κάνετε λεφτά και δεν θα έχετε ανάγκη την σύνταξη. Μακάρι!

Πάντως όσο κακό και αν ακούγετε, αν αλλάξει κάτι στο νομοσχέδιο του ασφαλιστικού προς το καλύτερο ασφαλώς, πόσο θα γούσταρα όλους εσάς που δεν απεργείτε να μην σας πιάσουν οι αλλαγές...χαχαχα, πόσο θα γελούσα, αλλα είστε τυχεροί κουφάλες γιατί αυτά απλά δεν γίνοντε. Θα είχε πολύ πλάκα πάντως.

Ας κερδιθεί κάτι και nevermind, κερδίστε το και εσείς χωρίς να το αξίζετε... Χμμ, γαύρος μου μυρίζει...

ΥΓ: Επι της ευκαιρίας πάρτε και το Ασφαλιστικό σύστημα της Σουηδίας που κάπου βρήκα τυχαία...

Δεν υπάρχουν σχόλια: